تعیین الگوی مکانی درختان با استفاده از داده‌های ماهواره‌ای، طبقه‌بندی شیءپایه و تابع O-ring (مطالعۀ موردی: جنگل سنگده شهرستان ساری)

تعیین الگوی مکانی درختان به‌عنوان یکی از شاخص‌های مهم ساختاری جنگل، در شناسایی فرایندهای بوم‌شناختی و پایش آن در سال‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. از سویی تعیین این پارامتر ساختاری با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای تأثیر بسیاری در کاهش هزینه‌های آماربرداری و سهولت ارزیابی مدیران جنگل خواهد داشت. در این تحقیق، الگوی مکانی درختان در جنگل‌های طبیعی فریم استان مازندران با استفاده از طبقه‌بندی تصاویر ماهواره‌ای تعیین شد. به این منظور ابتدا برخی مشخصات درختان همچون نوع گونه، قطر برابرسینه، قطر تاج، روشنه‌ها و موقعیت مکانی درختان به‌صورت صددرصد در 12 پلات مربعی یک‌ هکتاری اندازه‌گیری شد. از سوی دیگر داده‌های سنجندۀSPOT-7  با توجه به قدرت تفکیک مکانی و طیفی انتخاب شد و پس از تصحیحات هندسی و رادیومتریک، با استفاده از روش طبقه‌بندی شی‌ء‌پایه، تاج‌پوشش درختان و روشنه‌ها تفکیک و مرکز ثقل تاج درختان، به‌عنوان موقعیت مکانی تک‌پایه‌ها استخراج شد. سپس، الگوی مکانی پراکنش پایه‌ها در آماربرداری زمینی و استخراج‌شده از تصویر ماهواره‌ای توسط تابع O-ring تعیین و با یکدیگر مقایسه شد. نتایج تحقیق نشان داد که تفکیک تاج درختان از روشنه‌ها با دقت 91 درصد و ضریب کاپای 7/0 و الگوی مکانی درختان در تصاویر ماهواره‌ای، مشابه آماربرداری زمینی و به‌صورت تصادفی تعیین شد. به‌طور کلی، تصاویر SPOT-7 و روش طبقه‌بندی شیءپایه، قابلیت مناسبی در تعیین الگوی مکانی پایه‌های درختان جنگلی دارند.